Czukbol - ciekawa gra zespołowa

Sporty takie jak piłka nożna, koszykówka, siatkówka znają wszyscy. Ale poza nimi są też takie, które nie są powszechnie znane, a transmisji z rozgrywek nie znajdziemy w żadnej telewizji. Z pewnością nie każdy słyszał o bike polo, ultimate frisbee, korfball'u czy czukbolu. Każdą z tych dyscyplin można znaleźć w naszym kraju, i z pewnością dają one dużo satysfakcji graczom.

Czuk co?

Właśnie czukbolowi chciałbym poświęcić ten artykuł. Nazwa angielska - tchoukball - pochodzi od charakterystycznego dźwięku piłki odbijającej się od siatki - "czuk". A zaczęło się tak: szwajcarski doktor biologii Herman Brandt zajmował się badaniem aktywności fizycznej. Wyniki jego prac wyraźnie stwierdzały, że gry zespołowe bardzo często prowadzą do urazów, a nawet kalectwa. Pisał o tym w swojej książce i artykule "Naukowa krytyka gier zespołowych". Wymyślił więc sport, w którym możliwości kontuzji i urazów zostały ograniczone do minimum, między innymi przez zasady, które uwalniają zawodników od niezdrowej rywalizacji i agresji, kierując energię na skuteczność gry.

O co chodzi?

Gra odbywa się na boisku zbliżonym rozmiarami do boiska koszykówki. Na środki linii końcowych boiska stoją bramki. Tu nowość, bo piłka nie wpada do bramki, jak w innych sportach, a jedynie odbija się od niej. Bramkę stanowi rama pochylona pod kątem 55 stopni z naciągniętą siatką działającą jak trampolina. Tuż przed bramką znajduje się pole zabronione (półkole o promieniu 3 metrów).

Jak się w to gra?

Punkty zdobywamy rzucając do bramki tak, by piłka odbiła się o nią i trafiła w boisko (poza polem zabronionym). Na piłkę czyha jednak zawodnik drużyny przeciwnej, który piłkę próbuje "odłapać". Złapanie piłki odbitej od bramki jest jedynym sposobem przejęcia piłki w grze. Podawanej między zawodnikami nie można odebrać - nie ma takiej możliwości także, gdy jest trzymana przez zawodnika. Czy oznacza to jednak nudną grę? Zdecydowanie nie. Wynika to przede wszystkim z możliwości atakowania obu bramek (nie są przypisane do drużyn)

Boh Trojcu lubit

Ponadto gra jest dość ograniczana przez „zasadę trójek”. Jeden zawodnik może być w posiadaniu piłki przez trzy sekundy. W tym czasie może mieć najwyżej trzy kontakty z podłożem. Przed atakiem mogą nastąpić co najwyżej trzy podania, a każda bramka może być atakowana maksymalnie 3 razy (potem konieczny jest atak na drugą). Tak więc punkty zdobywa się dość szybko i tak samo szybko pot pojawia się na czołach zawodników.

Zasady

Zasady gry spisane są w oficjalnym zestawie, natomiast misja sportu zawiera się w "Karcie Czukbolu". Już pierwsze przeczytanie dokumentu wskazuje, że idea gry zakłada promowanie pozytywnych postaw: postawy gracza wynika szacunek dla wszystkich innych zawodników, z własnej i przeciwnej drużyny, silniejszych oraz słabszych, rycerskości: zwycięstwo może dostarczać przyjemności czy radości, lecz nie powinno być powodem do pychy. W Karcie czytamy ponadto: Taka postawa stanowi zasadę społecznego oddziaływania tchoukballu: pozwala na dążenie do doskonałości przy jednoczesnym unikaniu agresywnych zachowań w stosunku do przeciwnika.

Czukbol w Polsce

Choć początki czukbolu to rok 1970, to w Polsce pojawił się dopiero kilka lat temu. Obecnie w Polsce działa kilka zespołów. Najwięcej grających osób jest w Warszawie oraz w Rybniku.

Zagraj w Czukbol!

Do gry potrzebne są:

- boisko,

- bramki,

- piłka do czukbola lub piłki ręcznej,

- ochraniacze na kolana.

Stowarzyszenie Czukbol.pl zapewnia pomoc związaną z przeszkoleniem zawodników i prowadzących treningi. Jeżeli chcecie ruszyć z treningami - wystarczy znaleźć salę (najlepiej w szkole, przy której działacie). Bramki do gry, choć wiążą się z wydatkiem kilkuset złotych, można początkowo wypożyczyć. Spróbujcie, a sami przekonacie się, jak dobra zabawa was czeka. Zobaczcie zresztą sami: